Η ειδυλλιακή σύνθεση του Βολανάκη με τις πρώτες ηλιαχτίδες να προβάλουν από την Ανατολή είναι ακόμη ένας ύμνος στις θαλασσογραφίες του. Όλη η ατμόσφαιρα, με τις απαλές τονικές αποχρώσεις να αντανακλώνται στο γαλήνιο νερό της θάλασσας, έχει ένα έντονο λυρικό ύφος. Η σύνθεση είναι ισορροπημένη και ο μεγάλος όγκος της κεντρικής απεικόνισης αντισταθμίζεται δεξιοτεχνικά με τις νεφελώδεις σχηματοποιήσεις στο βάθος του ορίζοντα. Την απόλυτη αρμονία και ομορφιά διακόπτει επιμελώς, στο πρώτο πλάνο, η εμφάνιση μαύρων πασσάλων που ξεπροβάλλουν από τη θάλασσα και αντικατοπτρίζονται στα διάφανα νερά.

Ένα ψαράδικο ιστιοφόρο δεσπόζει στο κέντρο της παράστασης και η λεπτομερειακή εικονογραφική του απόδοση είναι εντυπωσιακή. Κάποιοι ψαράδες βρίσκονται πάνω στο κατάστρωμα με μαζεμένα τα δίχτυα και άλλοι είναι σκαρφαλωμένοι πάνω στο κατάρτι και δένουν τα πανιά. Στο βάθος του θαλασσινού τοπίου απεικονίζονται διάφορα ιστιοφόρα, μονοκάταρτα, δικάταρτα και τρικάταρτα, να πλέουν σε διάφορες κατευθύνσεις, ενώ αμυδρά διακρίνονται κάτω από το εκτυφλωτικό φως της αυγής κατακίτρινοι ορεινοί όγκοι.