Ένα νυχτερινό ακόμη έργο του Βολανάκη με έντονο εικονοπλαστικό ύφος. Μια σύνθεση πλημμυρισμένη με βαθιές μπλε τονικότητες και μαύρες σκιές. Διακρίνονται επιλεκτικά μόνο μερικά σημεία, ώστε να τονίζεται η προοπτική και να διαφοροποιείται το τοπίο της θάλασσας από το οικιστικό τοπίο. Όμως, παρά τις σχεδόν μονοχρωματικές επιλογές και το αμυδρό φως, εμμένει η λεπτομερειακή καταγραφή των επιμέρους απεικονίσεων. Ο Βολανάκης περιγράφει με ευφράδεια την πολυπληθή ανθρώπινη παρουσία, μια νύχτα στο λιμάνι του Βόλου και συνάμα δίπλα της την απόλυτη νηνεμία της ατάραχης θάλασσας. Σε όλο το μήκος του μόλου είναι αγκυροβολημένα μεγάλα και μικρά πλοία, ατμόπλοια, βάρκες, δικάταρτα και μονοκάταρτα ιστιοφόρα, ενώ στην ανοιχτή θάλασσα μέχρι και το βάθος του ορίζοντα δεν εμφανίζεται κανένα πλοίο, παρά μόνο σκιαγραφείται η ορεινή λωρίδα της γης. Στην προκυμαία διαδραματίζονται παράλληλα πολλά δρώμενα: ένας άνδρας με κοστούμι, λευκό πουκάμισο και καπέλο περπατά κρατώντας μια ομπρέλα, ένας άλλος κάθεται στο πεζοδρόμιο με απλωμένη την πραμάτεια του στον δρόμο, παραπίσω διαβαίνει ένα ζεύγος με παιδί και ένας ακόμη μοναχικός άνδρας. Στο απέναντι πεζοδρόμιο με τα φωτισμένα κτήρια έχει πολύ κόσμο, κυρίους και κυρίες, μόνους ή σε παρέες. Στη μέση του δρόμου περνά και μια άμαξα, ένας άνδρας με καροτσάκι και πολλοί άλλοι περιπατητές.