Σε αυτή τη θαλασσογραφία τού Βολανάκη είναι έντονες οι επιδράσεις της ζωγραφικής υπαιθριστών. Οι λεπτομερείς περιγραφές έχουν υποχωρήσει και υπερτερεί το χρώμα, που με μεγάλες και πρόχειρες πινελιές αποδίδει τη γενική εντύπωση της εικoνογραφίας. Η σύνθεση και η χρωματική παλέτα παραπέμπουν στο σύνηθες ύφος των τοπιογραφιών του Βολανάκη.

Η θάλασσα απλώνεται σε όλη την επιφάνεια του καμβά και χάνεται στο βάθος του ορίζοντα. Η μόνη αναφορά στεριάς είναι οι απειλητικοί μεγάλοι και μικροί βράχοι στη μέση της δεξιάς πλευράς. Κοντά στα βράχια εικονίζεται ένα ατμόπλοιο να διασχίζει τα νερά, ενώ αριστερά στο βάθος διακρίνεται το χαρακτηριστικό ιστιοφόρο με ανεβασμένα τα πανιά να χάνεται στο ανοιχτό πέλαγος.

Τα χρώματα εκπέμπουν μια γαλήνη. Οι χρωματικές διαβαθμίσεις των απαλών ψυχρών θεμάτων της διάφανης θάλασσας διακόπτονται ενίοτε από τις κίτρινες αντανακλάσεις του εκτυφλωτικού φωτός και από τους σκουρόχρωμους τόνους των σκιών. Ο ουρανός ορίζεται από τις φωτεινές τονικότητες των θερμών χρωμάτων, που στο σημείο του λιογέρματος γίνονται έως και έντονο πορτοκαλί και η ατμόσφαιρα γίνεται ειδυλλιακή.