Σε αυτό το θαλασσινό τοπίο ο Βολανάκης απεικονίζει τα πλοία να γέρνουν από την ορμή του ανέμου. Τα ιστιοφόρα με τεντωμένα τα πανιά πλέουν πασχίζοντας πάνω στην ταραγμένη θάλασσα. Στο βάθος του ορίζοντα σκιαγραφείται ένας μακρύς ορεινός όγκος και μπροστά του αμυδρά διαφαίνεται ένα μονοκάταρτο σκάφος με φουσκωμένο το κόκκινο πανί του. Στην αριστερή πλευρά, το δικάταρτο ιστιοφόρο απομακρύνεται στο ανοιχτό πέλαγος και στην ίδια περιοχή ίσα που διαγράφονται πανιά πλεούμενων σκαφών.

Στο κέντρο εμφανίζεται ένα επανδρωμένο με πέντε άνδρες αλιευτικό ιστιοφόρο. Η αφηγηματική διάθεση του ζωγράφου σημειώνεται, εκτός των άλλων, και στις ενδυματολογικές αναφορές του πληρώματος, που έχουν καλύψει τις κεφαλές τους. Άλλος φορεί σκουφί, άλλος φέσι, άλλος ψαθί και άλλος μαντήλι. Επίσης, αναλυτικές είναι οι αποδόσεις στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του σκάφους, τα άλμπουρα, τα πανιά, τρίγωνο και ορθογώνιο, τα σχοινιά και όλα τα εξαρτήματα.

Σε αυτό το έργο ο ζωγράφος εμφατικά περιγράφει τη χρωματική αντίθεση του φωτοφόρου ουρανού με τη σκουρόχρωμη επιφάνεια της βαθιάς θάλασσας.