Η απεραντοσύνη του θαλασσινού τοπίου κυριαρχεί σε αυτή την αναπαράσταση. Η θαλασσογραφία του Βολανάκη διακόπτεται από έναν βραχώδη όγκο και απεικονίζει μια φρεγάτα με κλίση να διασχίζει πασχίζοντας την ταραγμένη θάλασσα. Παντού επικρατεί μια διάχυτη συννεφιά που υποδηλώνει την προχωρημένη βραδινή ώρα, ενώ προσδίδει ένα δραματουργικό ύφος σε όλη την ατμόσφαιρα.

Πρόκειται για μια απόλυτα συγκροτημένη σύνθεση λιτής δομής του Βολανάκη, που πέρα από το ανοιχτό πέλαγος εικονίζει μόνον ένα ιστιοφόρο και μια ξέρα. Η οριζόντια γραμμή της ένωσης θάλασσας, ουρανού και γης διασπάται από την εμβληματική κάθετη παρουσία του τρίστηλου σκάφους με τους καλοσχεδιασμένους παπαφίγκους, τις γάμπιες, τα κοντρίνια, τον φλόκο, την μπούμα ανοιχτά πάνω στα άλμπουρα. Όλα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του σκάφους έχουν αποδοθεί ζωγραφικά με απόλυτη ακρίβεια, ενώ αμυδρά σκιαγραφούνται δύο ανθρώπινες φιγούρες στο κατάστρωμα. Αντίθετα, η στεριά έχει αποδοθεί εντελώς σχηματικά, χωρίς λεπτομερειακές αναφορές. Τέλος, τα κύματα είναι ζωγραφισμένα με σχεδιαστική επιμέλεια από εναλλασσόμενους σκουρόχρωμους τόνους και εμφανή ιμπρεσιονιστική διάθεση.