Η πυρηνική ενέργεια για πρόωση πλοίων και υποβρυχίων έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα ακριβή και επικίνδυνη για το περιβάλλον οπότε δεν έχει εφαρμοστεί παρά μόνο σε μεγάλα πλοία και υποβρύχια των πολεμικών ναυτικών κάποιων χωρών που διαθέτουν την τεχνολογία. Το μεγάλο πλεονέκτημα που παρέχει η πυρηνική ενέργεια στα πολεμικά πλοία είναι η απεριόριστη πρακτικά εμβέλεια δράσης τους. Τα πυρηνοκίνητα υποβρύχια μπορούν να παραμείνουν σε κατάδυση για διαστήματα της τάξης μερικών μηνών με μόνη ανάγκη ανεφοδιασμού σε τρόφιμα ανά κάποιους μήνες. Αυτό τους επιτρέπει να κινούνται στους ωκεανούς διατηρώντας αφάνεια και (με αυτόν τον τρόπο) να μην επιτρέπουν τη στοχοποίησή τους από τα όπλα του αντιπάλου. Καθίστανται έτσι εξαιρετικές μονάδες εκτόξευσης πρώτου πυρηνικού πλήγματος ή αποτροπής εκδήλωσης πρώτου πλήγματος από τον αντίπαλο καθώς θα εξαπολύσουν δεύτερο πλήγμα έχοντας επιβιώσει αλώβητα από το πρώτο κύμα πυρηνικής επίθεσης.

Tο ΑΜΠ Σπλέντιντ (Υπέροχος) [HMS Splendid] παραγγέλθηκε στις 26 Μαΐου 1976 ως έκτο και τελευταίο υποβρύχιο της κλάσης Σουϊφτσουρ (Γρήγορος Κυνηγός) [Swiftsure]. Από την ένταξή του στο Βρετανικό Στόλο το 1979 έως τον παροπλισμό του το 2004, συμμετείχε σε πολλές επιχειρήσεις στις οποίες συμμετείχαν βρετανικές δυνάμεις σε όλο τον κόσμο. Το 1982 συμμετείχε στον πόλεμο των Φώκλαντ. Το Σπλέντιντ ήταν ένα από τα πρώτα υποβρύχια που έφτασε στα νησιά, φτάνοντας στα μέσα Απριλίου. Τον Νοέμβριο του 1998, το Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό απέκτησε την αρχική επιχειρησιακή ικανότητα για τον αμερικανικής κατασκευής πύραυλο κρουζ Τάμεχοκ (Τσεκούρι [Tomahawk] με την ανάπτυξη του πυραύλου στο Σπλέντιντ. Λίγους μήνες αργότερα, το 1999 έλαβε μέρος στον πόλεμο του Κοσσόβου, εκτοξεύοντας βλήματα Τάμεχοκ εναντίον Σερβικών στόχων, όπως και το 2003 κατά τον πόλεμο εναντίον του Ιράκ. Το 2004 παροπλίστηκε στο Πλύμεθ (Plymouth).