Ο Βολανάκης αναπαριστά καθημερινά στιγμιότυπα μιας μέρας σε ένα απάνεμο λιμάνι. Η περιγραφική δεινότητά του συγκροτεί μια λαλίστατη τοπιογραφία απόλυτης σιγαλιάς, εμπλουτισμένη με αφηγηματικές λεπτομέρειες και γλαφυρές σκηνές.

Αριστερά, σε πρώτο πλάνο, μπροστά από την πέτρινη γωνιακή αποβάθρα, απεικονίζονται αγκυροβολημένα μια βάρκα και δύο ιστιοφόρα αλιευτικά σκάφη. Στα καταστρώματα των ψαράδικων λέμβων κάθονται δύο ψαράδες που συνομιλούν μεταξύ τους. Ένας άλλος άνδρας ψαρεύει στην άκρη της προβλήτας και ατενίζει το πέλαγος. Η στεριά στη νοητή συνέχεια της προβλήτας είναι γεμάτη δεντροστοιχίες ανάμεσα στα διώροφα και μονώροφα σπίτια, ενώ πίσω της εκτείνεται ένας μακρύς λοφώδης όγκος. Στο βάθος της ακρογιαλιάς διακρίνονται αραγμένα ένα ατμόπλοιο και ένα δικάταρτο ιστιοφόρο. Αριστερά, στον παράλιο χώρο εμφανίζεται μια πέτρινη γέφυρα, διάσπαρτα διώροφα κτίσματα, δενδροφυτεύσεις και πίσω ορεινοί όγκοι, ενώ διακρίνονται ιστιοφόρα και ένα ατμόπλοιο.

Στο κέντρο της παράστασης διαδραματίζεται η κυρίως σκηνή της αποβίβασης ταξιδιωτών σε μεγάλο αγκυροβολημένο αρόδο τρικάταρτο πλοίο. Οι επιβάτες πλησιάζουν με βάρκες και διακρίνονται οι γυναίκες από τα παρασόλια, οι άνδρες από τα καπέλα και οι ναύτες από τα φέσια.