Ένα από τα αγαπημένα θέματα ζωγραφικής του Ιβάν Αϊβαζόφσκι (1817 – 1900) υπήρξε η αναπαράσταση φουρτουνιασμένων θαλασσών. Στο συγκεκριμένο έργο, βλέπουμε μια δραματική σκηνή όπου το ανθρώπινο στοιχείο αναμετράται με το μεγαλείο της φύσης. Στην αριστερή πλευρά του πίνακα, διακρίνονται απόκρημνα βράχια πάνω στα οποία σκάνε τα αφρισμένα κύματα. Σε πρώτο πλάνο, δύο γλάροι πετάνε πάνω από την ακτή οι οποίοι έρχονται σε αντιστοιχία με τα δύο καράβια τα οποία πλέουν στα ταραγμένα νερά στην δεξιά πλευρά του έργου. Οι μικρές λευκές πινελιές γύρω από το πρώτο πλοίο, υποδηλώνουν την σφοδρή δύναμη των κυμάτων όπου το νερό σηκώνεται και βρέχει τα κατάρτια. Ο γκρίζος ουρανός αντανακλάται στο υγρό στοιχείο δημιουργώντας μια τάση μονοχρωμίας η οποία διασπάται από τους βράχους στο πρώτο πλάνο και τα αφρισμένα νερά. Ο πίνακας είναι δουλεμένος με την χαρακτηριστική τεχνική του Αϊβαζόφσκι· δουλεύοντας λεπτές στρώσεις χρώματος, την μια πάνω στην άλλη, ο ζωγράφος επιτυγχάνει να αποτυπώσει την διαφάνεια του νερού. Η δραματικότητα της σκηνής, εντείνεται από τις δύο νοητές διαγώνιες που έχει δημιουργήσει ο καλλιτέχνης, οι οποίες τέμνονται στο μέσον της σκηνής. Η πρώτη διαγώνιος ξεκινάει από το ψηλότερο σημείο των βράχων στα αριστερά, ενώ η δεύτερη καθορίζεται από το κατάρτι του γερμένου πλοίου στα δεξιά.

Το έργο, είναι μέσα στο πνεύμα του ρομαντισμού του 19ου αιώνα. Ο Αϊβαζόφσκι, ο οποίος δημιουργούσε κατά κύριο λόγο έργα από την φαντασία του και όχι εκ του φυσικού, δημιούργησε μια σκηνή στο πλαίσιο του sublime – του υπερβατικού – όπως είχε δοθεί ως έννοια τον 18ο αιώνα από τον Έντμοντ Μπερκ (Edmond Burke) και είχε επηρεάσει πολλούς καλλιτέχνες της εποχής του αλλά και του αιώνα που ακολούθησε. Σύμφωνα με τον Μπερκ, η έννοια του sublime σχετιζόταν με ό,τι διήγειρε συναισθήματα πόνου ή τρόμου τα οποία οδηγούν στην δημιουργία του ισχυρότερου συναισθήματος που μπορεί να νιώσει ο άνθρωπος. Ο πίνακας, αποτελεί ένα έξοχο παράδειγμα της τέχνης του Ρώσου ζωγράφου τον οποίο ο Τσάρος Νικόλαος Α΄ είχε χαρακτηρίσει ως «Τσάρο της Ζωγραφικής» τονίζοντας την σπουδαιότητα της τέχνης του.