Ο πίνακας, όπως δηλώνει και ο τίτλος του, παριστάνει μια σκηνή ναυμαχίας. Σε πρώτο πλάνο, τρία πολεμικά πλοία είναι παραταγμένα κατά μήκος της επιφάνειας του καμβά. Από τις πολεμίστρες τους τα κανόνια εκτοξεύουν μπαρούτι το ένα στο άλλο. Στην αριστερή πλευρά του κεντρικού πλοίου, υπάρχει μια σωστική λέμβος με πλήρωμα που εγκαταλείπει το καράβι. Στα δεξιά ένα άλλο καράβι βρίσκεται στις φλόγες και ο καπνός του υψώνεται στον ουρανό. Σε δεύτερο πλάνο, διακρίνεται και ο υπόλοιπος στόλος σχηματικά και πιο στατικά, με όλη την δράση να επικεντρώνεται στο πρώτο επίπεδο του πίνακα. Παρά την αναταραχή που υπάρχει εξαιτίας της μάχης, η θάλασσα εικονίζεται ατάραχη χωρίς καμία διακύμανση στην επιφάνειά της. Χρωματικά κυριαρχούν οι γκριζογάλανοι τόνοι ενώ στο πάνω μέρος του πίνακα, όπου υπάρχουν τα πανιά των ιστίων και ο ουρανός ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί υπόλευκους τόνους.

Μαθητής του Κωνσταντίνου Βολανάκη και του Νικηφόρου Λύτρα, ο Κωνσταντίνος Ρωμανίδης (1884 – 1972) υπήρξε καλλιτέχνης που απορρόφησε στο έργο του τις διδαχές της σχολής του Μονάχου, κυρίως στο αυστηρό στήσιμο του θέματός του, ενώ χρωματικά και τεχνικά υιοθέτησε τις αρχές του ιμπρεσιονιστικού υπαιθρισμού. Το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς του υπήρξαν οι θαλασσογραφίες στις οποίες το ενδιαφέρον του δεν επικεντρωνόταν στην απόδοση της περιγραφικής ακρίβειας αλλά στην απόδοση της ατμόσφαιρας του τοπίου που απεικόνιζε.