Η πανοραμική θέα του λιμένα της Σαλαμίνας κάτω από το ολόγιομο φωτεινό φεγγάρι απεικονίζεται με το αναγνωρίσιμο σαγηνευτικό και αφηγηματικό ύφος του Βολανάκη.

Το απόλυτα ατάραχο τοπίο ταράσσεται μόνον από τα κουπιά μιας βάρκας που πλέει στο κέντρο με δύο ψαράδες. Ο ένας κωπηλατεί και ο άλλος ψαρεύει με τρίαινα στα ήρεμα και διάφανα νερά του λιμανιού. Δεξιά εικονίζεται η πέτρινη προβλήτα με μια ξύλινη προέκταση. Δίπλα της, στο αραξοβόλι, είναι αγκυροβολημένες μικρές βαρκούλες, μεγάλες βάρκες και ένα ιστιοφόρο, και στα καταστρώματα εργάζονται ψαράδες. Παραπίσω απλώνεται η στεριά με σκόρπια οικήματα και πολλά δέντρα, που καταλήγει σε μια ημιορεινή περιοχή. Αριστερά ο ζωγράφος εικονογραφεί την ξηρά με σκόρπιες οικιστικές αναφορές και σποραδική βλάστηση, ενώ την περιγράφει όλο και πιο σχηματικά προς το βάθος.

Όλη η ατμόσφαιρα του έργου με το αρμονικό βάθος δημιουργεί μια γαλήνη και εκπέμπει μια έντονη μελαγχολία. Χαρακτηρίζεται από τους απαλούς θερμούς χρωματικούς τόνους τού ηλιοβασιλέματος και ενίοτε από τις έντονες τονικότητες σε επιλεκτικά σημεία.