Στο βάθος της παράστασης, δύο ιστιοφόρα με ανοιχτά τα πανιά καταπλέουν κοντά στην ακτή και αρκετά πιο μακριά ξεπροβάλλει ένα μονοκάταρτο σκάφος να πλέει στην απόλυτη μπουνάτσα. Στο πρώτο πλάνο πάνω στην αμμώδη ακτή, ανάμεσα σε λιμνάζοντα νερά και στη θάλασσα, απεικονίζονται δύο αραγμένες ψαρόβαρκες και δίπλα τους δύο ναύτες να καθαρίζουν και να ξεπλέκουν τα δίχτυα.

Η σύνθεση είναι ισορροπημένη, οι λεπτομέρειες έχουν αποδοθεί δεξιοτεχνικά και οι χρωματικές επιλογές είναι σε απόλυτη αρμονία, με λίγες επιλεκτικές εξάρσεις. Η θελκτική κόκκινη πινελιά, που συνηθίζει να χρησιμοποιεί ο Βολανάκης, αυτή τη φορά εμφανίζεται στο ένδυμα τού ενός ψαρά. Το κυρίως θέμα είναι προφανώς τα διάφορα πλεούμενα, μονοκάταρτα και δικάταρτα, το μπάρκο, η κορβέτα και η σακολέβα, αλλά δίνεται και μια έμφαση στην ανθρώπινη παρουσία. Η παρουσία των δύο ναυτών είναι καθοριστική, σε κεντρικό σημείο, και οι φιγούρες τους αντανακλώνται στα απόνερα. Η εικονογραφική λεπτομέρεια τα διαφορετικά καλύμματα της κεφαλής, άλλοτε ψαθιά και άλλοτε φέσια, συναντάται και σε άλλα έργα, όπως η «Θαλασσογραφία με βάρκες και ιστιοφόρο» και το «Ψάρεμα με πυροφάνι».